Πανέμορφη πόλη της Θράκης γεμάτη με γραφικά σοκάκια και παραδοσιακά σπίτια. Περιβάλλεται από παρθένο φυσικό περιβάλλον και βρίσκεται κοντά σε σπουδαίους υδροβιότοπους. Φιλοξενεί πανεπιστήμιο με χιλιάδες φοιτητές, που δίνουν ζωντάνια στην πόλη. Κατοικείται από χριστιανούς και μουσουλμάνους, που συμβιώνουν αρμονικά.
Στο Ζυγοβίστι Γορτυνίας υπάρχει ένα τεράστιο μαρμάρινο γλυπτό βιβλίο με σκαλισμένα επάνω του 197 ονόματα κατοίκων του χωριού, οι οποίοι αποτελούσαν το 1821 τη φρουρά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Στο εκκλησάκι των Αγίων Επτά Παίδων σε μια σχισμή του μαύρου ηφαιστειακού βράχου και κάτω από αφόρητη ζέστη, βιολιτζήδες και λαουτιέρηδες παίζουν νησιώτικα τραγούδια ασταμάτητα επί 24 ώρες, ενώ οι πιστοί χορεύουν μπροστά τους στη μικροσκοπική αμμουδιά.
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση ανθρώπων στο νησάκι, γιατί είναι αμέτρητες οι φωλιές των πουλιών και θα κινδύνευαν τα αυγά και οι νεοσσοί. Ακόμα και το εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη μένει αλειτούργητο για χάρη των κορμοράνων και των πελεκάνων.
Όταν ένας Τούρκος τραυμάτισε στο πρόσωπο τον Κωνσταντίνο, εκείνος κραύγασε: «Δεν υπάρχει κανένας χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;». Δευτερόλεπτα μετά, ένας Οθωμανός που βρισκόταν πίσω του, του έκοψε το κεφάλι με μια σπαθιά.
Στο νοτιότερο σχεδόν σημείο της Ελλάδας, δίπλα στο Λυβικό πέλαγος, υπάρχουν ακόμα φιλήσυχοι άνθρωποι που θρησκεύονται και διασκεδάζουν με απλούστατους τρόπους.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Τεγέας περιέχει θησαυρούς αρχαιοελληνικού κάλλους, που παρουσιάζονται με αριστοτεχνικό τρόπο. Η περιήγηση στο μουσείο αποτελεί σχεδόν μυσταγωγία.
Φωτογραφικό οδοιπορικό στην επιβλητική βυζαντινή καστροπολιτεία που γέννησε τον τελευταίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.
Στα χωριά του βουνού ζουν άνθρωποι που αναζωογονούν την ιδέα της ελευθερίας. Ένας από αυτούς ήταν ο αείμνηστος Λεωνίδας Ζαφειρόπουλος, ο οποίος τραγουδούσε σπάνια κολοκοτρωναίικα τραγούδια, που δεν είχαν ηχογραφηθεί και κινδύνευαν να χαθούν.