Δεν είναι μόνο χρήσιμο, είναι και πολύ όμορφο το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Χιλιάδες Έλληνες το επισκέπτονται και νοιώθουν υπερηφάνεια.
Όταν πέθανε ο Γέρος του Μοριά, κατά τη διάρκεια της έκθεσης της σωρού του σε λαϊκό προσκύνημα, άγνωστος καλλιτέχνης αποτύπωσε επάνω στο νεκρικό κρεβάτι τη μορφή του σε γύψινο εκμαγείο, από το οποίο αναπαράχθηκε χάλκινο προσωπείο που εκτίθεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών.
Μεσαιωνική αλυκή με ιαματικά νερά, καταφύγιο άγριων πουλιών, διάβρωση και ακινησία από την αλμύρα, μαγικές εικόνες.
Βρίσκεται στον Νομό Καρδίτσας στα 750 μέτρα υψόμετρο και προσφέρει ονειρικά τοπία.
Είναι εντυπωσιακή η εικόνα των πάνοπλων στρατιωτών μέσα στην οργιώδη βλάστηση της νησίδας του Έβρου. Οι ίδιοι λένε μεταξύ τους «Πάμε για περίπολο στο Βιετνάμ».
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση ανθρώπων στο νησάκι, γιατί είναι αμέτρητες οι φωλιές των πουλιών και θα κινδύνευαν τα αυγά και οι νεοσσοί. Ακόμα και το εκκλησάκι του Αϊ-Γιώργη μένει αλειτούργητο για χάρη των κορμοράνων και των πελεκάνων.
Στο Ζυγοβίστι Γορτυνίας υπάρχει ένα τεράστιο μαρμάρινο γλυπτό βιβλίο με σκαλισμένα επάνω του 197 ονόματα κατοίκων του χωριού, οι οποίοι αποτελούσαν το 1821 τη φρουρά του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.
Ένας Τσάκωνας από το Λεωνίδιο Αρκαδίας, που σπούδαζε ιατρική στη Φλωρεντία, συγκρούστηκε με τον Μέτερνιχ για τα μάτια της κόμισσας Μποργκέζε, αδελφής του Μεγάλου Ναπολέοντα. Η συναρπαστική ιστορία ενός γοητευτικού Έλληνα και μετέπειτα επαναστάτη του 1821.
Στα χωριά του βουνού ζουν άνθρωποι που αναζωογονούν την ιδέα της ελευθερίας. Ένας από αυτούς ήταν ο αείμνηστος Λεωνίδας Ζαφειρόπουλος, ο οποίος τραγουδούσε σπάνια κολοκοτρωναίικα τραγούδια, που δεν είχαν ηχογραφηθεί και κινδύνευαν να χαθούν.
Στο νοτιότερο σχεδόν σημείο της Ελλάδας, δίπλα στο Λυβικό πέλαγος, υπάρχουν ακόμα φιλήσυχοι άνθρωποι που θρησκεύονται και διασκεδάζουν με απλούστατους τρόπους.